sept 2007: Franse Alpen - Provence

· Dag 1: Blankenberge – Grenoble

· Dag 2: Grenoble - Col de Luitel – Allemont

· Dag 3: Les 2 Alpes – Alpe d’Huez

· Dag 4: Allemont – Col de la Croix de Fer – Col du Mollard – St.-Jean de Maurienne

· Dag 5: St.-Jean de M. – Col du Télégraphe – Col du Galibier – Monetier les Bains

· Dag 6: Monetier les Bains - Briancon

Goeiemiddag samen.

Een verslagje met de avonturen van Liesbeth.

Vorige week woensdag ben ik eindelijk vertrokken met de trein naar Grenoble, om mijn spiksplinternieuwe fiets te testen. Heb nu 4 dagen fietsen achter de rug, over de bergen, dus het is wel tijd voor een dagje rust. In de Tour de France krijgen ze ook een rustdag na de bergetappes, niet?

Eerste dag gewoon opgewarmd, via een kleine col. Had daar wel geprobeerd een hoekje af te steken, maar dat paadje was zelfs met mountainbike amper te doen. Terugkeren was geen optie dus ik heb drie km lang mijn fiets met bagage omhoog gesleurd.

Daarna richting in Allemont, mijn tentje voor 2 nachten op de camping geïnstalleerd, om Les 2 Alpes en Alpe d’Huez zonder bagage te kunnen doen. Les 2 Alpes valt echt wel mee, 10 bochten, er staat telkens een bordje om af te tellen. Boven lag er al sneeuw op de bergen, dus om af te dalen was het telkens droge kleren aandoen, goed inpakken, muts en handschoenen aan, en zo naar beneden.

Daarna Alpe d'Huez gedaan. Echt grappig, er staat heel veel op de weg geschilderd natuurlijk, maar het meeste in het Nederlands. En weer in elke bocht een bordje met hoe hoog je al zit, en telkens een jaartal met een winnaar dat jaar. Die twee beklimmingen waren wel echt leuk en mooi maar het zou alleen nog maar beter worden..

‘s Anderendaags dus richting Col de la Croix de Fer, met bagage alles erop en eraan, en die vond ik echt prachtig. 't Was een veel langere beklimming maar ik heb het gewoon op het gemak aangepakt en het is echt goed gegaan. De dag erna eerst Col du Télégraphe en daarna Col du Galibier, die zijn ook wel heel mooi. En heel lang. Vanaf het begin tot op de col is het 35 km. De col zelf was eigenlijk officieel gesloten, maar ik moest natuurlijk toch eens gaan kijken... Er was wel sneeuw maar op de weg was alles al gesmolten.

Nu ben ik in Briancon, vanavond ga ik zwemmen, gelukkig is het nu weer mooi weer en warm, de eerste dagen was het echt wel slecht. Maar eigenlijk vond ik dat niet erg voor die beklimmingen.

· Dag 7: Briancon – Col de l’Izoard – la Chalp

· Dag 8: la Chalp – Col de Vars – Barcelonette

· Dag 9: Barcelonette – Col d’Allos – Castelanne

· Dag 10: Castelanne

· Dag 11: Castelanne – route des Crètes – Moustier

· Dag 12: Moustier – lac St. Croix – Riez – Esparron

· Dag 13: Esparron – Manosque – St.Christol

Vol goeie moed Col de l'Izoard op, maar na tijdje merkte ik een hapering in de versnellingen, ik ben direct gestopt, alles gecheckt, een schakeltje van mijn ketting was bijna los. Terug naar Briancon, gelukkig was dat snel vermaakt en 4u later weer col op.

Na een volgende rustdag in Castelanne 3 dagen langs de Verdon gefietst. De Gorge du Verdon is wel zeer mooi, (heel veel terug gezien van jinkamp!) maar voor mij kan het toch allemaal niet tippen aan de bergen met besneeuwde toppen, heb het gevoel dat ik het beste absoluut in het begin gehad heb.

Wat alleen op reis gaan betreft, op mijn fiets heb ik absoluut niemand nodig, ik denk daar zelf niet over... En dan ‘s avonds heb ik eigenlijk al heel wat sjieke mensen tegengekomen, een groepje Fransen waarmee ik ‘s avonds heb gegeten, 2 Hollandse dames met de moto waarmee ik op café geweest ben, de mensen onderweg die komen een klapke doen, best grappig... Een keer passeerde ik ‘s middags langs een terras en iedereen begon te applaudisseren voor me.

· Dag 14: St.Christol – Gorge de la Nesque – Bédoin

· Dag 15: Bédoin – Mont Ventoux – Malaucène – Mont Ventoux – Malaucène – Bédoin.

· Dag 16: Bédoin – Carpentras – Orange – Avignon

· Dag 17: Avignon - Blankenberge

Na de vorige middagpauze in Manosque ben ik recht naar de Ventoux gereden, zover ik kon ‘s avonds blijven rijden en gestrand op de camping municipale in St Christol. Daar aangeschoven bij 4 Fransen die hun camembert al in de bbq hadden liggen..mmmmmm, overheerlijk!!

Volgende dag via de Gorge de La Nesque, (zeer mooie aanrader trouwens) naar Bédoin gereden, en daar nog een halve dag uitgerust voor de laatste grote test. Bédoin is bekend om de moeilijkste kant te zijn om de Mont Ventoux op te rijden, zou dat gauw zelf gaan uittesten.

De weergoden waren mij zéér gunstig gezind tijdens de Bédoin-beklimming, een momentje motregen bij de start, geen verschroeiende zon en eenmaal boven de boomgrens (vanaf Chalet Reynard zoals ze zeggen..) zelfs amper de befaamde wind gevoeld. De dagen ervoor was ik na de middag telkens gestopt met fietsen en een pauze genomen, omdat het gewoon véél te warm was, echt niets voor mij!
Na ongeveer 2u30min de top bereikt daarna afgedaald naar Malaucène, waar ik om 13 u al op de markt kon rondkuieren. Dat was veel te vroeg naar mijn goesting, bovendien was ik niet gekomen om slechts één kant van die berg te proberen. Dus opnieuw via Malaucène naar boven, die kant is inderdaad wel gemakkelijker. Er zitten af en toe platte stukken in, terwijl het via Bédoin echt wel constant klimmen is. Met mijn koersfiets had ik er graag nog de derde 'makkelijke' kant bij gedaan maar goed, heb dat maar gelaten voor wat het was.

Die Ventoux is wel bijzonder gelegen in de Provence, wat hem wel speciaal maakt vind ik, maar tijdens de alpencols heb ik toch al fietsend veel meer genoten van de omgeving.
Nu kan ik besluiten dat ik de Col de la Croix de Fer absoluut de mooiste vond, en de Col du Galibier de zwaarste. Over de Galibier staat in mijn fietsgidsje trouwens:
De Galibier is in wielerkringen zonder veel discussie de meest legendarische Franse Alpencol. ... Je houdt het niet voor mogelijk maar af en toe rijden hier ook met zware pakken beladen trekfietsers!
;-)

Mijn fiets en mezelf zijn getest en goedgekeurd. Tot een volgende!

Liesbeth