zomer 2008: België - Noordkaap 2

TRONDHEIM - TROMSØ

Een bijzonder goeie middag samen.

Vanaf Trondheim ging het definitief noordwaarts en daarmee heb ik ook (voorlopig) de regen achter mij gelaten. Slechts 1 dagje regen sinds Trondheim!! Tot en met Bodø heb ik een zeer toeristische route, rv17 gevolgd, met veel fietsers onderweg. Veel toeristen vertrekken vanuit Trondheim om die rv17 samen met de Lofoten af te reizen. Of er wordt aan 'islandhopping' gedaan met kano's, naar de ontelbare eilandjes langs die kustlijn. Op dat stuk moet je ook heel veel de ferry nemen, wat voor mij vooral betekende: ofwel sprinten om een ferry te halen ofwel een paar uur wachten op de volgende. Maar op die ferry's ontmoet je ook mensen en andere fietsers, en zo fietsten we ook eens een dagje internationaal met een nederlands koppel en een duitse jongen. Wat ging dat vlotjes, met 4 ne keer molentje kunnen draaien tegen de wind.. Of op een andere boot waren er twee mensen die ik precies nog al eerder gezien had en die blijkbaar al de 3de dag op rij op dezelfde ferry zaten als ik, alleen waren zij met de auto. Ze verstonden er zich niet aan... Op dat stuk heb ik ook tot nu toe de langste afstand afgelegd op een dag en die is 160 km. Tja, 't is niet dat je hier moet stoppen voor het donker…

Vanuit Bodø heb ik de ferry genomen naar de Lofoten, en daar heb ik het echt veel rustiger gedaan. Die Lofoten zijn ook echt wel toeristisch maar het is er dan ook wel prachtig. In het zuidelijkste deel had ik wel wat het gevoel van een groot openluchtmuseum en ik had verwacht dat het een meer verlaten eilandengroep zou zijn. Dat is het dus helemaal niet maar er zijn zeer gezellige plaatsjes. Het meest zuidelijke dorpje daar heet simpelweg Å, en daar hebben we met een heel deel jongere mensen die samen uit de ferry kwamen ons tentje op een ideale plaats opgesteld.

Ik heb daar ook mijn fiets ingeruild voor een rugzak die ik mocht lenen. Fiets in tentje geplooid, matje en slaapzak in rugzak en weg ermee. Het was echt prachtig weer en het was zeer aangenaam om eens mijn benen op een andere manier te gebruiken. 's Avonds laat wilde ik toch nog de tocht terug wandelen, maar eenmaal begonnen voelde ik eigenlijk hoe moe ik wel was. Dat daglicht bedriegt je gewoon echt. Heel erg op het gemak ben ik op de berg geraakt, daarna moest ik echter nog de steile afdaling naar beneden doen. Halverwege kon ik echt niet meer, ik wist niet dat benen zo leeg konden zijn. Ik kon echt niet meer normaal lopen, had ik gekund ik had naar beneden verder gekropen of mijn matje ter plekke uitgerold. Maar dat ging niet dus moest ik wel verder. Blijkbaar beschikt een mens toch nog over verborgen reserves want toen ik door een van die rotmeeuwen hier aangevallen werd kon ik het toch nog op een lopen zetten. Op het eerste deftig stukje plat mijn slaapzak uitgehaald maar dan, 's anderendaags...en de dagen erna... aiaiaiaiai!!! Wat had ik ook verwacht, het enige wat ik in een maand gewandeld had was van mijn fiets in de winkel of van mijn tent naar de wc. Ik was maar al te blij toen mijn fiets en ik weer samen waren.

Verder op de Lofoten vooral rustig gefietst, genoten van de zon, de stadjes bezocht of gekampeerd met andere mensen. Zo worden onder fietsers wel nuttige tips uitgewisseld. In het tankstation Statoil bvb kan je voor 50 kroon een beker kopen en daarmee in alle Statoils in heel Noorwegen gratis warme choco, thee en koffie drinken. Die meneer die me dat zei was een 65-jarige fietser die ongeveer van Statoil tot Statoil kampeerde. Zijn rechterarm werkte niet meer goed dus hij had zijn fiets omgebouwd om alles met links te doen. En ik heb daar ook eindelijk vissen gekregen van een visser die er wel wat kon missen. Ik dacht al dat ik weg ging moeten uit Noorwegen zonder de vis geproefd te hebben. Een van de twee vissen spartelde zelfs nog toen ie in mijn fietstas verdween. Ik had nog nooit in mijn leven gezien hoe je vist kuist maar ik heb gewoon die buik opengesneden en alles wat er niet lekker uitzag eruit gehaald. Die avond dus vis op zijn noors zijnde: koken in het zoute water uit de fjord. En of dat goed smaakte! Ik heb er 2 dagen van gegeten.

Na die verschillende eilandengroepen en ferry's ben ik nu in Tromsø beland. Dit is de meest noordelijke universiteitsstad, gelegen op een eilandje met allemaal bruggen naar het vasteland. Er is hier maar een camping waar je wel wat fietsers treft, voor allemaal een dagje rust in deze stad. Een van die fietsers is bijvoorbeeld die Duitse jongen waar ik al eerder had mee samengefietst en die blijkbaar heel de tijd een dag na mij was. Onderweg had ie zelfs al over me gehoord...de fietstamtam werkt hier bijzonder goed.

Vanaf hier is het nog een 600 km tot de noordkaap, die nu dus echt wel dichter komt. Maar het zouden wel de 600 zwaarste zijn, met zeer desolaat onafwisselend landschap, steile hellingen en een stuk kouder dan voordien. Tegen de koude zijn we gewapend, hopelijk blijft de regen weg.

Veel groeten, date mij gerust op over alle Belgische belevenissen zoals hoe snel de baby's groeien, hoe leuk de feestjes zijn, en over de Tour de France natuurlijk...

Liesbeth

Ach ja, ik vergeet bijna de kilometerstand en weetjes rubriek:

• Dag 39 vandaag, 3588 km op de teller.
• in al die tijd slechts 13 belgische auto's
• 20 ferry's
• 22 avonden in gezelschap, 16 alleen
• 27 dagen zonder regen, 11 met regen
• al zeeeer lang geen nacht meer, zeer verwarrend!