Winterseizoen '09 -'10

Na een lange radiostilte wilde ik graag nog een berichtje de ether in sturen. Namelijk een verslagje over de voorbije winter die ik vanuit Haute-Nendaz, Zwitserland, weer ten volle heb mogen beleven.

Haute-Nendaz maakt deel uit van het skigebied Les 4 Vallées, een groot gebied met erg veel off-piste mogelijkheden. Ik heb er weer les gegeven in dezelfde skischool als vorig jaar: Neige Aventure. Het was wel leuk om eens een jaartje bij dezefde skischool terecht te komen, zo hoefde ik niet opnieuw alles vanaf nul te leren kennen en ook met veel skimonitoren was het een fijn waarzien na die lange veel te warme zomermaanden...
Uiteraard doen we meer dan les geven. Er zijn ook nog de feestjes in onze favoriete kroeg, de cactus, met iedere woensdagavond een ander thema om te verkleden. Of er zijn de fullmoonparties waarbij we een bbq'tje doen boven op de berg en dan in het donker naar beneden skiën. Er zijn de powderdays waarop we met crossed fingers hopen dat we niet te veel les moeten geven om dan zelf vol gas te kunnen skiën. Er zijn de fakkelafdalingen op oudejaar en met carnaval.
Zelf heb ik aan dat alles nog wat telemark, omhoog stappen met toerski's en oostenrijkse cursussen aan toegevoegd. Mijn seizoen zat eivol. Zoals het hoort.

Een kleine selectie foto's:



Twee feestjes: het eerste was op oudejaar met een fuif in het midden van het dorp. De volgende foto en video is van een fakkeltocht.










Tijdends de vorige 2 seizoenen had ik reeds opleiding gevolg in Oostenrijk. Dat heb ik dit jaar kunnen afwerken. Daarvoor moest ik nog de 2 laatste cursussen volgen, namelijk 'alpinkurs' en 'landeslehrer 2'.
De alpinkurs is de leukste, die gaat over sneeuw en lawinegevaren. Er wordt geoefend hoe je met de lawinebeeps iemand vanonder een lawine moet halen etc.. Allemaal super interessant en bovendien werd er die week ook enkel off-piste geskied!












Landes 2 is iets minder aangenaam. Daar gaat het dan weer over hoe je netjes voor moet kunnen tonen, je eigen techniek verbeteren en een reuzeslalom erbij. Vooral dat laatste was helemaal niet mijn ding en ik was maar wat blij dat ik wonder boven wonder overal doorgekomen was. Ik heb de jury dan ook zwaar moeten omkopen hé...

Hier vooral foto's na de allerlaatste testen. Met de Grossglockner, Oostenrijks hoogste berg net boven mijn hoofd.









Ik was maar net terug uit Oostenrijk en de volgende uitdaging stond al op mij te wachten. de Haute Route. Hier keek ik pas echt naar uit! Deze klassieker onder de toerskitochten vertrekt uit Chamonix en gaat helemaal tot Zermatt in Zwitserland. Langs de mooiste bergen en over prachtige gletsjers, met overnachtingen in (meestal) gezellige berghutten. Bovendien stond één van die berghutten helemaal in 'mijn' skigebied, dus had ik er niets beter op gevonden om op voorhand daar al een goeie aperitief klaar te leggen. En of we die berg vlotjes naar boven zouden stappen als de porto op ons lag te wachten!!


Uiteindelijk was het nog even spannend want de avond voor de start werd slecht weer aangekondigd waardoor we bijna niet vertrokken waren. Gelukkig beslisten we het toch te proberen want van Chamonix tot Zermatt hadden we alleen maar vette poedersneeuw en maar 1 dag van de 5 slecht weer.

Na al deze nevenactiviteiten kwamen er weer drukkere in de skischool met de paasvakantie. Dan is er weer Belgische invasie in Nendaz, want Nendaz is blijkbaar toch goed gekend bij ons. Na de paasvakantie hadden we nog wat tijd voor de laatste uitspattingen. De laatste hellingen uit de ski's toveren, een grote afsluiter met de verschillende skischolen samen, met onze skischool nog een uitstap naar Zermatt, achteruit en op 1 ski proberen te watersliden de 'patrouille des glaciers' gaan bekijken (een toerskiwedstrijd waarvan je de populariteit hier bijna kan vergelijken met de Ronde van Vlaanderen bij ons.) of voor dag en dauw een berg op klimmen om de zonsopgang te zien.

Prachtig om te zien hoe die Mont-Blanc in de verte de eerste zonnestralen opvangt. Prachtig om van boven te zien hoe alle bergen precies zachtjes wakker worden...

Die bergen blijven hier zooo mooi, ik geraak er nog helemaal niet op uitgekeken. Iedere dag zijn de wolken en het licht weer helemaal anders.

Ik ben ongelofelijk tevreden over dit seizoen. Omdat ik het zo goed benut heb als ik maar kon, omdat ik dingen gedaan heb waar ik al zo lang naar uitkeek of waar ik van dacht dat ik het nooit zou kunnen. Omdat ik weer met zo'n leuke mensen onderweg was of zo'n leuke mensen heb leren kennen.

Ik ben uiteraard weer veel op mijn bek gegaan ook, de ene keer heeft het al iets langer nodig om te genezen dan de andere keer... Misschien zal het toch niet slecht zijn om weer eventjes gewoon thuis in de zetel naar de koers te kijken, al of niet met konijn in Rodenbach.

Na 5 maanden Oostenrijk, Zwitserland, een tikkeltje Frankrijk en zélfs wat Italië keer ik overmorgen terug naar België. Tenminste als er tegen dan geen vulkaan roet in het eten strooit of als België tegen dan nog wel bestaat. Je weet maar nooit...