In het (banden)spoor van mijn broertje

Ongeveer 10 jaar geleden kondigde mijn broer aan dat hij een fietstochtje zou ondernemen in Zuid-Amerika. Een 8-tal maanden zou hij onderweg zijn, van Quito tot Ushaïa in het uiterste puntje van het continent. Voor de gelegenheid heb ik eens de website van toen terug opgezocht:
http://users.belgacom.net/jeroen_hessens/

De foto's voor 't vertrek op zijn site kunnen zeker tellen als vergelijking.
Hieronder zie je hetzelfde uitzwaai-comité: Wannes, Miet, Soetkin en Klaas 10 jaar verstandiger..



Vanaf het moment dat mijn broer die deur achter zich toetrok om met zijn fiets Zuid-Amerika te verkennen wist ik: ooit doe ik hetzelfde.

Nu, 10 jaar later is het zover.
Ik heb niet het lef gehad om direct en op mijn eentje naar daar te trekken. Ik had eerst wat andere fietsreiservaringen nodig. De ervaringen die ik door vorige reizen bijeengesprokkeld heb geven me nu extra vertrouwen om deze tocht aan te vatten. Ik weet immers al wat ik wel of niet kan, tot wat ik in staat ben of waar mijn grenzen liggen.
En toch, iedere reis is weer helemaal anders, deze keer staan mij weer helemaal nieuwe en andere dingen te wachten. Een gezonde dosis spanning, af en toe overhellend naar twijfel, ontbreekt ook deze keer zeker niet. Maar dat zal wel altijd deel uitmaken van wat onbekend is, een reden om iets niet te doen zal er ook altijd wel zijn.

En dus hoog tijd om dat 10-jaren plan eens in de praktijk om te zetten.

Of om het op z'n Helmuth's te zeggen:

Attack!