Argentinië: ruta 40

Buenos dias!

Met mijn handen nog half zwart van het vet typ ik hier in Villa Union vlug een berichtje voor jullie.

Ik heb net geleerd hoe ik de kabel voor mijn versnellingen moet vervangen, want die is gisteren tijdens de beklimming gebroken. Te voet naar boven dus en gelukkig kon ik nog op een grote versnelling de berg af.

De avond ervoor was door de regen op diezelfde beklimming een rotsblok

naar beneden gekomen (een van de vele) recht op een auto met 4 passagiers.. Gelukkig hadden wij ons tentje ergens anders opgeslaan!

Vandaag dus een verplichte rustdag, waarbij mijn Franse fietsvrienden me helpen de fiets weer in orde te brengen.

Met hen heb ik na 6 dagen fietsen mijn record gebroken: fietsdagen samen met iemand onderweg.

Benoist en Anne-Sophie kregen als huwelijkscadeau een tandem waarbij de eerste persoon fietst zoals op een ligfiets en de tweede persoon gewoon

fietst. Doordat zij elke halve dag van plaats wisselen zitten ze niet de hele tijd in dezelfde houding en worden bovendien die spieren helemaal anders gebruikt. Ik heb eventjes de ligfietspositie geprobeerd, na 5 minuten

had ik mijn benen al volledig 'verbrand'! Wat een verschil!!

Toen ik op het duo stuitte was nog nogal verrast door wat zij allemaal bij hadden: 4 kg abrikozen, een reuze bol geitekaas, 5 flessen wijn (!!!), apero-hapjes, 1kg biefstuk etc...

Ik heb dan ook met plezier mijn tempo teruggeschroefd en met hun samen gefietst.

Die eerste avond in het zand en in de wind hadden we een overheerlijke en overvolle feestmaaltijd! Voor het eerst weer een stevig stuk vlees... (Ik lag dan ook de rest van de nacht wakker met maagpijn!)

De volgende dagen bleven gewoon in dezelfde trant.!

Overigens was ik maar wat blij met hun gezelschap, de wegen waren voor mij iets te saai.

Lange stukken 'stekerechtedeure' lichtjes golvend... veel te weinig afwisselend voor mij. Het was dus maar wat goed dat we ondertussen over vanalles en nog wat konden kletsen.

Gelukkig zorgden de moeilijke 'rivercrossings' nog voor een beetje afwisseling.

In deze rivier raakte ik zelf niet tot in de helft! Gelukkig kon Benoist stuk voor stuk onze bagage en mijn fiets overbrengen, en toen hun tandem naar de overkant moest kwam er net een stevige jeep aan!

Op hun blog staat trouwens een filmpje van deze (en andere) rivercrossings. Eveneens een machtig filmpje over 'les pistes' (= de wegen in zeer goeie staat) in Bolivië.

www.carnetderoues.com

Morgen zullen onze wegen helaas weer scheiden:

zij fietsen verder langs nationale parken en ik moet dringend richting Chili.

Ik kan de dagen nu echt wel beginnen aftellen...

Verder heb ik ondertussen zowat al alles naar kapot gemaakt, al dan niet herstelbaar: mijn versnellingen, mijn thermarest, mijn benzinebrander, mijn netbook, mijn camera...

Gelukkig werk ik zelf nog helemaal!!

Groeten,

Liesbeth