Santiago - België

Hallo,

Aangekomen in België, tijd om een laatste berichtje te posten.
Na mijn welverdiende rustdag in Vicuña, Chili, fietste ik nog een 2-tal dagen verder tot Ovalle. Ook daar hield zich nog een onverwacht zware helling schuil, waarbij vooral de hitte mij bijna de das om deed.
2 Franstalige Belgen rondreizend in een busje brachten redding: een nieuwe watervoorraad!

In Ovalle zat mijn fietsavontuur er definitief op. Ik wilde immers nog eventjes langs Mendoza om er van de wijn en bergen te proeven. Mijn fiets liet ik dus achter in een hostal in Santiago, om opnieuw de Andes te doorkruisen, deze keer per bus.


Na Santiago kon Mendoza mij echter ook helemaal niet meer bekoren. Ik kon gewoon de stad niet meer verdragen, na dagenlang te kamperen tussen wijnranken in piepkleine dorpjes. Toen 70 Amerikaanse scholieren in dezelfde hostal toekwamen had ik het gehad: rugzak aan en de bergen in.



Echte bergtoppen heb ik niet meer gedaan, maar het uitzicht was er niet minder om.. Bovendien kwam ik terecht in een oergezellige (rustige!) berghut waar ik tot onze grote verbazing een bekende uit Ecuador tegen het lijf liep, ondertussen ruim 3 maand geleden!



Het leek alsof Ecuador ondertussen een andere reis was.


Vanaf het beginpunt in Quito tot de eindbestemming Santiago liggen in zo'n korte tijd zoveel ervaringen, zoveel indrukken, zoveel mensen en ontmoetingen!

Mijn eerste gedachte bij de landing in de Ecuadoriaanse hoofdstad: 'Hessens, waar ben je nu weer terechtgekomen??'
Maar gaandeweg en vooral al fietsend groeide het vertrouwen, en werd ik weer helemaal Liesbeth in wonderland, van de ene ontdekking in de andere verbazing of verwondering.

Mensen vragen me nu ook weer of deze reis mooier was dan de andere, maar ik kan daar helemaal geen antwoord op geven.
Deze reis was niet mooier of leuker, maar gewoon weer hélemaal anders. Wel heb ik deze keer (weeral!) veel minder kilometers gefietst, daarentegen waren de wegen veel erbarmelijker en de omstandigheden zwaarder.

Het fietsten maakte voor een stuk plaats voor andere dingen.

Ik heb leren kajakken op een wildwaterrivier,
ik heb een uitbarstende vulkaan gezien en vulkanen beklommen,
ik heb door de jungle gefietst, door bergen en woestijn.
Ik heb in de regen, in verschroeiende hitte en in de sneeuw gefietst.
Eeuwenoude ruïnes gezien, wereldberoemde en onbekende,
heb kennis gemaakt met plaatselijk openbaar vervoer of meegereden met auto's die elk moment dreigen uit elkaar te vallen. Opeengepakt als sardienen in een blikje.
Zoutvlaktes doorkruist per jeep of per fiets,
als cowboys te paard
of te voet door het zand, de fiets verder duwend.
Kip met rijst gegeten en Argentijnse lomo,
jugos, empanadas, humitas enz...

En bovenal heb ik weer prachtige mensen ontmoet, ontmoetingen die blijven hangen, soms gewoon een avond op restaurant of soms enkele dagen samen onderweg.
Mensen die me willen helpen, mensen die me vanalles willen geven of mensen waarmee ik iets kan delen, een glas wijn of een verhaal.

Van Otavalo tot Cafayate,
van fietsliefhebbers tot gendarmeria.



Zo, het zit er weer op.

Enkele foto's van ergens onderweg kan ik jullie nog laten zien.



(1ste 5 foto's: Hanna MI Jakobson)

Jullie zijn allemaal ongelofelijk bedankt voor alle steun en aanmoediging!

Vleugels op al jullie wegen,
tot een volgende vlucht!

Liesbeth





: