Cairns

Aangekomen in Cairns, het eerste moment dat ik uit het vliegtuig stapte kreeg ik het écht benauwd door dikke warme vochtige 'dikke' lucht die ik ingeademd kreeg! En blijkbaar was het toen nog ok, 's anderendaags was de warmte pas echt 'toegekomen'. Hier in Cairns is het 8u later, best wel een grote stad eigenlijk, vol shoppingcentra, aaneengeregen toeristenbureau's,  meisjes zoveel mogelijk in bikini, iederen op teenslippers, en aan een kleine lagune bij de zee ligt iedereen zo lang mogelijk in de zon te bakken. Kortom: ik voelde me er meteen helemaal thuis..  Gelukkig kwam ik tijdens mijn eerste verkenningsritje al meteen een groepje Oostenrijkers tegen op de mtb. Ook deelnemers van de Croc met daartussen iemand die rechuit voor de overwinning gaat na enkele ereplaatsen de voorbije jaren. Met die mannen ben ik sindsdien op schok en ging ik het parcours verkennen van de 1ste dag. Dat gaat door op een wereldbeker XC-mtb parcours, veel singeltrack dus en slingerend tussen bomen, met een kleine beklimming en zeer technische afdalingen. Ik dacht dat dit wel iets voor mij zou zijn, maar nu ik het verkend heb zit ik er eigenlijk echt mee in, met die 1ste etappe.  Er worden namelijk 5 rondjes gereden van 6 km, met een korte aanloop in het veld.  Wat betekent dat het daar een zottekot zal worden met 80 deelnemers plus een hoop mensen die slechts de 1ste 2 dagen meerijden. Mensen van àlle niveau, van wereldklasse tot amateur. Allemaal op dezelfde singletrack. hmmmmm. Ik weet niet helemaal wat ik me daarbij moet voorstellen.. Ik ga me nerveus maken als ik een ware brokkenpiloot voor me heb en ik ga me nog nerveuzer maken als ik zelf in de weg rij voor iemand anders. Om dan nog maar over roekeloze rijders en valpartijen te zwijgen.  Aan de ene kant een supervette etappe, dikke fun, aan de andere kant een heel gevaarlijke etappe vrees ik.  Gisteravond ben ik de eerste Belgen tegen het lijf gelopen (ongetwijfeld een fout begin daar ik nog in stinkende mtb-tenue was en zij al allemaal fris gewassen en geschoren) Deze avond hebben we de eerste officiele meeting. Vanaf dan gaat mijn vakantiegevoel hier echt wel omslaan in zenuwen vrees ik..   (btw: excuses, de enterknop doet niet meer!)