Stage 7: Laura - Laura, 37 km timetrial

Tijdrit vandaag!! 

Ik had dat eigenlijk nog nooit écht gedaan. Alleen in de Alpen Tour Trophy was er een tijdrit 15 km bergop, maar toen had het zoveel gesneeuwd dat we de helft van de weg te voet mochten en de fiets duwen. 
Deze keer was het dus wel iets anders: voor de verandering weer richting 45 graden, en een zo goed als een vlak parcours. Ik had het eigenlijk evengoed gewoon op het gemakje kunnen rijden, maar dan is de fun er ook wel af en ik wilde toch ook gewoon eens testen hoe ik het er vanaf zou brengen. En dus ging ik maar voluit. 
De Lotto-jongens zeiden nog: in het begin een tempo rijden waarvan je denkt dat je het net kan uithouden, en in de 2de helft alles geven. Maar da's makkelijk gezegd.. Ik heb het per 5 km afgeteld en het ging al bij al wel goed. Een paar ambetante zandstroken waar je soms op stilvalt, maar voor de rest goed mijn tempo kunnen doorrijden. Maar het lijkt me écht wel vooral een mentale uitdaging dat tijdrijden, en het wordt zeker niet mijn meest geliefde onderdeel. 

Ik was trouwens aan de start gekomen in mijn favoriete tiroleruitfit: een koerspakje dat mijn familie eens in Oostenrijk heeft gevonden en het ziet er o zo grappig uit. Ik had eerst rondgelopen mijn officiele leiderstrui en pas enkele minuten voor de start trok ik die uit om mijn andere outfit te showen. Iedereen ermee aan het lachen natuurlijk...   Mijn tijdrit heb ik uiteindlijk in 1 h 21' afgewerkt,  dat is 11' na de winnaar, en goed voor een 26ste overall. Wel opmerkelijk hoe dan een heel ander type 'coureur' op het podium komt: een paar zware jongens die kunnen knallen in het vlakke en écht alles op deze rit hadden ingezet. 

Omdat deze rit zo kort was voelde de rest van de dag eerder als een rustdag, waarin we vooral probeerden te schuilen voor de onvoorstelbare hitte. Ik denk dat ik me nog geen enkele keer sinds de start van de Crocodile Trophy zo loom, moe en slap had gevoeld als tijdens die dag nietsdoen. Me verplaatsen tussen de camping, het cafeetje en het winkeltje voor (eindelijk!!) 2 ijsjes was het enige waartoe ik  in staat was.

 s' Avonds was er een BBQ en deze keer was de vrolijk rondhuppelend kangoeroe op ons bord terecht gekomen. En of dat smaakte!! Echt een goed stukje vlees, kangoeroe! Voor de laatste verplaatsing van het café naar mijn tent was ik zo moe dat ik uiteindelijk nog lang ben blijven plakken..